برای مثال، زمانی که متن نهایی هنوز در دسترس نیست، این مورد ضروری است. متن ساختگی به عنوان «متن پر کردن» نیز شناخته می‌شود. گفته می شود که آهنگسازان گذشته هنگام نوشتن ملودی از متون ساختگی به عنوان متن استفاده می کردند تا متنی «آماده» برای خواندن ملودی داشته باشند. متون ساختگی از قرن شانزدهم توسط حروفچین ها مورد استفاده قرار گرفته است.
به دلیل استفاده گسترده از آن به عنوان متن پرکننده برای چیدمان، ناخوانایی اهمیت زیادی دارد: ادراک انسان برای تشخیص الگوها و تکرارهای خاص در متون تنظیم شده است..
به همین دلیل، متن ساختگی معمولاً از مجموعه ای کم و بیش تصادفی از کلمات یا هجاها تشکیل شده است. این مانع از آسیب رساندن الگوهای تکراری به برداشت کلی بصری می شود و مقایسه حروف مختلف را تسهیل می کند.
علاوه بر این، زمانی که متن ساختگی نسبتا واقع گرایانه باشد سودمند است به طوری که برداشت صفحه بندی انتشار نهایی به خطر نیفتد.
یکی از معایب این است که در لاتین حروف خاصی بیشتر از بقیه ظاهر می شوند - که یک تصور بصری متمایز ایجاد می کند. علاوه بر این، در لاتین فقط کلمات در ابتدای جملات با حروف بزرگ نوشته می شوند.
نقطه ضعف Lorum Ipsum این است که در لاتین حروف خاصی بیشتر از بقیه ظاهر می شوند - که یک تصور بصری متمایز ایجاد می کند. علاوه بر این، در لاتین فقط کلمات در ابتدای جملات با حروف بزرگ نوشته می شوند. زمانی که متن ساختگی نسبتاً واقع گرایانه باشد سودمند است به طوری که برداشت صفحه بندی انتشار نهایی به خطر نیفتد..
" به نظر می رسد که تنها قطعاتی از متن اصلی در متون لورم ایپسوم که امروزه استفاده می شود باقی مانده است. معروف ترین متن ساختگی «لورم ایپسوم» است که گفته می شود در قرن شانزدهم ایجاد شده است.. "
